از آنجا كه كودكان عامل حفظ بقاي جامعه هستند و ميزان رشد و بقاي هر جامعه بستگي به رسيدگي و تربيت صحيح به كودكان دارد ، لذا حفظ حقوق و توسعه فردي و اجتماعي و فراهم آوردن زمينه رشد همه جانبه اين گروه از جامعه از اهميت زيادي برخوردار است و در اين صورت است كه كودكان مي توانند مراحل كودكي خود را به سلامت طي نموده و در زمينه هاي مختلف اجتماعي ، تحصيلي ، و حرفه اي براي زندگي آينده آمادگي كامل را كسب نمايند .

   اما در اين بين بدليل بروز پاره­اي از مسايل و نابساماني هاي اجتماعي و پديده هاي همچون فقر، حاشيه نشيني، نابرابري­هاي اجتماعي، جنگ، مهاجرت و … برخي از كودكان در جوامع، از امكان ادامه روند رشد طبيعي و زندگي مثل ساير كودكان در محيط خانواده سالم باز مي مانند و بناچار در شهرهاي بزرگ و مكانهاي پرتردد به كار و يا زندگي در خيابان رو مي آورند، كه اين نوع زندگي آنان را در معرض مخاطرات بسيار چون سوء تغذيه ، محروميت از تحصي ، محروميت از بهداشت و سلام ، استثمار، سوء استفاده و مرگ قرار داده و از طرفي جامعه را نيز دچار مخاطرات و آسيب­هاي اجتماعي مي­كند.